Briksdal – największy lodowiec Europy
Jeden z najbardziej znanych lodowców świata znajduje się w Norwegii, w miejscowości Stryn in Sogn, na terenie Parku Narodowego Jostedalsbreen. Lodowiec zajmuje niemal 1/3 powierzchni tego parku i spoczywa na wielkim fieldzie (płaskowyżu). Najczęściej odwiedzanym przez turystów jęzorem tego lodowca jest Briksdalsbreen
Po zaparkowaniu samochodu na parkingu, czeka nas blisko godzinny spacer w górę, wzdłuż rwącego potoku. Po drodze mijamy wysokie i strome ściany górskie, z których spływają strugi szumiącego wodospadu. Wreszcie docieramy do widocznego fragmentu lodowca, czyli jego niewielkiej części, gdyż całą reszta schowana jest za szczytami gór. To jeden z 22 jęzorów tego lodowca. Nosi nazwę Briksdalsbreen.
Mimo ostrzeżeń o niebezpieczeństwie (oznakowania), wielu turystów ryzykuje i przechodzi kilkaset ostatnich metrów, aby znaleźć się przy samym lodowcu i poczuć jego ogrom. Ale i bez tego widok gigantycznego, jasnoseledynowo-szarego jęzora sprawia ogromne wrażenie. Jest okazja, aby zrobić piękne zdjęcia.
Po powrocie na parking (trwa krócej, bo jest z górki), można zakupić pamiątki, coś zjeść i skorzystać z toalety.
Ciekawostki o największym lodowcu Europy
• Park Narodowy Jostedalsbreen, na terenie którego znajduje się lodowiec Briksdalsbreen, został założony w 1991 roku.
• Spośród 22 jęzorów tego lodowca, 11 schodzi do doliny Jostedalen.
• Najbardziej znane jęzory lodowe, to: Briksdalbreen, Nigardsbreen, Bergsetbreen i Austerdalsbreen.
• Czapa lodowca ma 60 km długości, a powłoka lodowa ma 400-600 metrów grubości.
• Briksdalsbreen leży na północnej stronie Park Narodowego Jostedalsbreen i schodzi do jeziora Briksdalsbrevantnet w dolinie Briksdal. Wypływająca z niego rzeka, to Loelva.
• Tunsbergsdalsbreen, to nazwa najdłuższego jęzora lodowca w Norwegii.
Czym są lodowce?
Lodowiec, to wolno płynąca masa lodu, powstałego z przekształcenia pokładów wiecznego śniegu. Lodowce są największym rezerwuarem wody słodkiej na Ziemi, i drugim po oceanach wody na świecie. Badaniem lodowców zajmuje się glacjologia.
Lodowce powstają tam, gdzie ukształtowanie terenu sprzyja gromadzeniu się dużej ilości śniegu, a jednocześnie jest zbyt chłodno lub jest zbyt małe nasłonecznienie, aby cały zgromadzony śnieg topił się w ciągu lata. Warunki takie panują przede wszystkim w strefie podbiegunowej oraz wysokich górach wszystkich stref klimatycznych, powyżej granicy wieloletniego śniegu.
Pod wpływem temperatury, przy dużej wilgotności powietrza i pod wpływem ciśnienia nadległych warstw śniegu, lodowiec zmniejsza swą objętość, częściowo krystalizuje i stopniowo przekształca się wpierw w firn, a następnie w lód firnowy i lodowcowy.
Lodowce znajdują się m.in. w:
– Szwajcaria (lodowiec Aletsch w Alpach Berneńskich).
– Chiny (lodowiec w paśmie Tienszan).
– Austria/Włochy (lodowce wiszące w masywie Hochfeiler, w Alpach Zillertalskich.
– Austria (lodowiec Schlatenkees w Wysokich Taurach).
– Norwegia (na terenie Parku Narodowego Jostedalsbreen).
– Islandia.
Tekst i zdjęcia: (c) Sadurski.com