Historia Nassau, stolicy najbogatszych piratów

Nassau na wyspie New Providence (Bahamy) odkryta przez Krzysztofa Kolumba, wkrótce potem stała się była nieformalną stolicą piratów. Przeczytaj historię pierwszej i zarazem ostatniej stolicy najbogatszych korsarzy w historii

Nassau, które obecnie leży na Bahamach, jeszcze kilkaset lat temu zupełnie nie przypominało pełnego turystów plażowiska. Sama wyspa New Providence, na której położone jest miasto, była jednym z miejsc odkrytych jeszcze w 1492 roku przez wyprawę Krzysztofa Kolumba. Nie zwróciła jednak zbytnio ich uwagi, po prostu stała się kolejnym przystankiem na długiej trasie hiszpańskiej wyprawy. W zapiskach podróżnych została opisana jako średnio przyjazne miejsce, w którym brakuje wody i zapasów.

Wyprawa Kolumba była wydarzeniem o tyle przełomowym, że długoterminowo zmieniła rozkład sił na Ziemi. Umożliwiła państwom starego kontynentu, które w porę poznały się na potencjale kolonizacji, znaczne wzbogacenie się.

Po co zdobywcom portowe miasta?

W związku z koniecznością transportu na zamorskie ziemie statkami, konieczne było, w celu posiadania jak największej kontroli, zdobycie jak największej ilości portów. Tak oto, na rozmaitych wysepkach na Atlantyku zaczęły powstawać miasta portowe, które pełniły funkcje zarówno administracyjne na podbitych skolonizowanych ziemiach, jak i strategiczne na wypadek konfliktu o dominację.

Nassau przypadło w udziale Brytyjczykom, którzy założyli tu osiedle w połowie siedemnastego wieku i przez lata rozbudowywali sieć wpływów na Bahamach. Wyspy stanowiły idealną bazę przeładunkową na drodze do kolonii na ziemiach amerykańskich (wówczas nie było mowy o państwowości Stanów Zjednoczonych).

Korsarze, bogaci rabusie morscy

Rywalizacja pomiędzy mocarstwami skupiała się głównie na wzajemnym osłabianiu, a konkretnie na skutecznym utrudnianiu konkurentom transportu drogą morską. Specjalizowali się w tym korsarze. Byli to opłacani przez głowy państw najemnicy, którzy pod niczyją banderą brutalnie łupili i niszczyli okręty rywali. Oprócz złej sławy związanej z tym, mieli olbrzymie przychody. Najbogatsi dysponowali majątkami opiewającymi na kwoty liczone w miliardach dolarów. W taki sposób dezerterzy, rabusie i zbiegowie otrzymywali szansę na odkupienie, tym razem na morzu.

Warto zaznaczyć, że najsłynniejszymi i najskuteczniejszymi korsarzami byli ci brytyjscy, którzy za lordowskie pieniądze rozszerzali swe wpływy.

Stolica piratów

Gdyby ktoś wówczas domyślił się w Anglii, jak gruby bicz korona ukręciła sama na siebie, może nie byłoby za późno na zaprzestanie regularnej wojny. Korsarze bowiem stali się o wiele bogatsi od swoich brytyjskich sponsorów i szybko przestało ich obchodzić kogo łupią, a na swoją stolicę obrali Nassau.

Siła korsarzy była na tyle ogromna, że swobodnie odpierali ataki zarówno hiszpańskie, jak i brytyjskie aż do 1718 roku, kiedy władze angielskie dopuściły się ostatniego, rozpaczliwego ataku. Do boju wysłano bardzo doświadczonego kapitana Woodesa Rogersa, który na czele trzech okrętów zaatakował Nassau.

Siła jego uderzenia była mocna, a sam atak był takim zaskoczeniem, że wiele okrętów pirackich poszło na dno. Zostali też schwytani główni zarządcy Nassau. W ciągu kilku dni na śmierć skazano kapitanów statków, załogi rozpędzono, a w mieście zawieszono na powrót brytyjską banderę.

Od tamtej pory całe Bahamy dotkliwie odczuły brak napływu pirackich bogactw, a status tego miejsca znacząco spadł. Dziś to miejsce powoli się podnosi, ale jeszcze daleko mu do czasów świetności.

Tekst: (c) Łukasz Pośpiech / Sadurski.com

Słownik

Pirat – osoba, która napada w celu rabunkowym, używając statku lub łodzi. Piraci atakują zwykle inne statki, ale mogą również napadać cele nabrzeżne. Piractwo istniało od kiedy człowiek podróżował po morzach. W starożytności z piractwem walczyli m. in. tacy wodzowie jak Pompejusz, Juliusz Cezar i Oktawian August. Rozkwit piractwa przypadł na XVI–XVII w., kiedy piraci atakowali statki hiszpańskie, przewożące zrabowane w Ameryce Południowej złoto i srebro.

Oprócz piractwa o charakterze typowo bandyckim, nastawionego na zyski prywatne piratów, rozwinęła się również oficjalna, zinstytucjonalizowana forma piractwa, chroniona przez władców państw, a często i przez konkretne miasta nadmorskie. Więcej informacji na ten temat znajduje się pod hasłami: bukanier, kaper oraz korsarz.

Stanowczą walkę z piractwem władze państw morskich podjęły na początku XVIII wieku. Problem piractwa istniał nadal na przełomie XVIII i XIX wieku, stając się m.in. jednym z głównych tematów polityki zagranicznej nowo utworzonych Stanów Zjednoczonych.

Nassau, to największe miasto i stolica Bahamów, położone na wyspie New Providence. Obecnie ma ćwierć miliona mieszkańców.

Wyspy Bahama, wojny i piraci

Bahamy, to państwo wyspiarskie na Oceanie Atlantyckim. Wyspy archipelagu obejmują 13 880 km kwadratowych.

Wyspy Bahama jako pierwszy z Europejczyków zobaczył w 1492 roku Krzysztof Kolumb. Nieurodzajne gleby i brak wody pitnej spowodowały, że Europejczycy przez 150 lat nie interesowali się tym archipelagiem. Opanowali go w 1648 roku Anglicy. Obecne Nassau nosiło wówczas nazwę Charles Town, na cześć ówczesnego króla Anglii – Karola II.

W 1684 roku miasto zostało zniszczone przez Hiszpanów. Odbudowano je i w 1695 roku przemianowano na Nassau – od króla Wilhelma III z dynastii Orańskiej-Nassau. Na przełomie XVII i XVIII wieku o władzę w tym regionie rywalizowały Hiszpania, Francja i Wielka Brytania. Za konflikty te Bahamy zapłaciły wysoką cenę. W 1703 roku armada hiszpańsko-francuska zburzyła doszczętnie Nassau, a żołnierze splądrowali ruiny.

Wkrótce Nassau stało się macierzystym portem korsarzy. Początkowo rabowali oni na zlecenie króla Wielkiej Brytanii wrogie okręty. Z czasem pozycja Brytyjczyków w Ameryce Północnej wzmocniła się na tyle, że nie potrzebowali korzystać z usług piratów jako straży przedniej w realizacji imperialnych planów. Poza tym morscy rabusie coraz częściej napadali także na brytyjskie statki handlowe. Aby położyć kres tym zbójeckim praktykom, gubernator Bahamów Woodes Rogers dokonał w stolicy publicznej egzekucji dziewięciu korsarskich kapitanów, za co do dziś czczony jest na wyspach jako bohater.
(na podstawie Wikipedii)

Zobacz też: 
> Latarnie morskie ciekawostki
> Tatuaże ciekawostki