Oryginalne ciekawostki o Santiago, stolicy Chile

Wybierasz się do stolicy Chile, a może po prostu chciałbyś dowiedzieć się jak tu naprawdę jest i poczytać ciekawostki o Santiago? Sadurski.com zaprasza na garść oryginalnych informacji

1. Numery domów w Santiago

Jeśli nad wejściem do budynku widzisz liczbę 1410, wcale to nie oznacza, że powstał w roku bitwy pod Grunwaldem. To numer budynku na konkretnej ulicy. Jakiej? Niestety obok numerku nazwy ulicy nie znajdziesz.

2. Uliczni sprzedawcy i artyści

Niektóre ulice i deptaki, nie tylko w centrum Santiago, to place sprzedaży drobnych towarów. Stoją tu kobiety (rzadziej mężczyźni) sprzedający ubrania i inne towaru, na położonych na chodniku jaskrawych kocach. Są pucybuci zarabiający czyszczeniem butów za drobną opłatą. Na kierowców stojących w korkach przed światłami czekają żonglerzy, szczudlarze i inni artyści uliczni, którzy po koniec błyskawicznego występu robią sprint miedzy samochodami, licząc na drobną zapłatę za swój show.

3. Język hiszpański

Poza pojedynczymi osobami (obsługa w hotelu) nie spotkałem nikogo, kto znał angielski. Kilka osób znało kilka słówek, pozostali zupełnie nic. Może uważają, że tu każdy powinien znać hiszpański? Zapewne z powodów kulturowych uważają, że nie ma potrzeby uczyć się innych języków, bo w okolicznych państwach i tak nie będą mieli z językiem hiszpańskim problemów, bo on wystarczy.

4. Przejścia dla pieszych i kierowcy

W Santiago najwyżej połowa przechodniów karnie czeka na zielone światło, zanim wejdzie na jezdnię. Pozostali gdy nie widzą zbliżających się samochodów, udają że światłą ich nie dotyczą. Kierowcy nie są dłużni, niektórzy nawet nie próbują zwalniać przed przejściami dla pieszych. Wniosek: na czerwonym wchodzisz na własną odpowiedzialność.

5. Bezdomni w Santiago

Na pewno są biedniejsze kraje, ale w Santiago co jakiś czas spotkasz bezdomnego. Pierwszego zobaczyłem, jadąc z lotniska. Na 3-metrowej szerokości pasie zieleni między między pasami ruchu samochodów jadących w obie strony, zobaczyłem osoby leżące (śpiące) w śpiworach, a nawet małe, 1-osobowe namioty z właścicielem w środku. Podobnie jest obok niektórych parków.

6. Bezpańskie psy

Odwiedziłem wiele państw świata, ale w żadnym z nich (a może to normalne w Ameryce Południowej) nie widziałem tylu bezpańskich psów. Czy to centrum Santiago, czy okolice parków – chodzą pojedynczo, we dwójkę lub w większej liczbie. Psy chodzą zwykle powoli, częściej po prostu leżą. Nieszczęśliwe, brudna sierść, ale są bardzo spokojne. Wcześniej na Google Maps oglądając Santiago też widziałem takie obrazki.

7. Parki w Santiago

Miasto szczyci się dużą liczbą parków i w większości są one ogrodzone. Widać, że miasto o nie dba (widać osoby podlewające, dbające o zieleń). W niektórych parkach obok bramy wejściowej za stolikiem siedzi osoba, prosząca wchodzących o wpisanie się do księgi (nazwisko osoby, państwo, miasto, ilość wchodzących osób). Widocznie prowadzone są statystyki. W jednym z parków (Parque O’higgins) odwiedzający leżą na trawie, ale zastanawiałem się po co w środku parku wielka przestrzeń wylana asfaltem. Nie wiem też, dlaczego w poniedziałek jeden z parków był zamknięty, a strażnicy stojący przy bramie nikogo nie wpuszczali. Tymczasem przy ogrodzeniu tego parku, na pasie zieleni obok jedni, siedziało kilkanaście osób (bynajmniej nie bezdomnych) odpoczywających na trawie.

8. Ciekawostki o Santiago: Rzeka Mapocho

Jak dowiadujemy się z wielu źródeł, przez Santiago przepływa rzeka Mapocho. Na miejscu przekonałem się, co to za rzeka. Przez środek Santiago płynie kilkumetrowej szerokości strumień. Choć koryto rzeki jest znacznie szersze. Podejrzewam, że jest też okres roku, gdy z powodu dużych opadów korytem płynie znacznie więcej wody.

9. Demonstracje przed La Moneda

Niemal za każdym razem, gdy w 2019 r. przechodziłem obok placu przy którym stoi budynek prezydenta Chile, miała miejsce jakaś demonstracja polityczna. Niezależnie od tego, czy to weekend czy dzień powszedni, południe czy wieczór. Nie wiem czy każda demonstracja dotyczyła czegoś innego, czy był to jakiś gorący okres polityczny, a może tak tu jest zawsze. Było skandowanie tłumu, ustawione barierki, obecność policjantów i różnego rodzaju policyjne samochody zaparkowane w sąsiednich ulicach. Raz transparenty były skierowane w stronę okien pałacu, innym razem w stronę ministerstwa sprawiedliwości, znajdującego się blisko pomnika Salvadora Allende.

10. Zdziwienia

Metalowe przyrządy do ćwiczeń na świeżym powietrzu, wśród zieleni – taki widok jest znany w wielu miastach świata. Taki zestaw do ćwiczeń zobaczyłem w Santiago na środku ronda, tuż obok przejeżdżających samochodów. Czy to dobry pomysł, aby ćwiczyć, wdychając do płuc samochodowe spaliny?… A właśnie, smog. Utrapienie wielu aglomeracji, w tym Santiago. Unosi się nad miastem niczym szara mgła. Szczególnie widoczny na zdjęciach robionych w położonych wysoko punktów widokowych.

11. Metro w Santiago de Chile

Po pierwsze, na przejazdy nie ma biletów (kart) okresowych, np. 1- lub 7-dniowych. Każdorazowo wchodząc do metra, musisz przystawić swoją kartę do czytnika. W tym momencie elektroniczny system zabiera z niej stosowną kwotę za przejazd, po czym otwiera się bramka i możesz wejść. Elektroniczną kartę musisz wcześniej zakupić w specjalnym automacie znajdującym się w podziemiach metra i doładować ją na taką kwotę, jaką chcesz. Możesz płacić kartą lub banknotami i bilonem w chilijskich peso. Jeśli znasz angielski i masz przygotowane pieniądze, nie będzie z tym kłopotu.

W weekendy podróżujących metrem jest mniej, lecz między poniedziałkiem a piątkiem może być tłok. Nie zdziw się, gdy ktoś (głównie nastolatki) siada na podłodze wagonika metra. Nie ma tu zbyt wielu miejsc siedzących.

Podczas jazdy metrem kursują co chwilę handlarze ze słodyczami, drobnym sprzętem elektronicznym, itp. Pojawiają się zaraz po zamknięciu drzwi wagonu i głośno zachwalają swój produkt. Nie wzbudza to zainteresowania, wszyscy są do tego przyzwyczajeni, ale czasami coś ktoś kupi. Jest spora konkurencja, więc zdarzało się, że w ciągu minuty przeszło obok mnie trzech handlarzy, oferujących ten sam asortyment towarów.

W metrze zarobkują też muzycy. Na przykład zaraz po zamknięciu drzwi, na środku wagonika staje facet z gitarą, zaczyna śpiewać i grać. Nawet słychać, że robi to dobrze i nie jest amatorem. Nie przeszkadza mu fakt, że obok na ścianie wagonika jest naklejka – schematyczny ludek z gitarą w czerwonym okręgu i przekreślony i pod nim po hiszpańsku informacja, żeby takim artystom nie dawać pieniędzy.

12. Parkingi w Santiago

W centrum Santiago są płatne parkingi dla samochodów. Płaci się za każdą minutę parkowania. Słusznie, bo płaci się za rzeczywisty czas korzystania z usługi. Jeśli dodam, że bułki w sklepie spożywczym nie są kupowane na sztuki lecz na wagę – Chilijczycy mają zdrowe podejście do biznesu. Dodam, że w dobrych dzielnicach Santiago są specjalnie ubrane osoby, pobierające opłaty za parkowanie.

13. Włoska dzielnica

Jeśli chcesz zmienić południowoamerykański klimat na europejski, a dokładniej: na włoski, zajrzyj na ulicę Italy. Są tu sklepiki, kawiarnie, cukiernie, galerie sztuki i oryginalne miejsca.

Na koniec krótkie ciekawostki o Santiago

14) Na ulicy obok oznakowania, że jest tu przystanek autobusowy, karnie ustawia się kolejka ludzi. W tej kolejności wchodzą potem do autobusu.

15) Entel Tower (Torre Entel), to wieża telekomunikacyjna i telewizyjna. Ma wysokość 127 metrów i stoi w centrum Santiago od 1974 roku. Na jej szczycie jest platforma widokowa.

16) Wstęp do Muzeum Historii Naturalnej w Santiago jest darmowy. Wśród eksponatów jest mumia chłopca Inkaskiego, którą w 1954 r. znaleziono na górze Cerro El Plomo w Andach. To replika mumii, gdyż oryginał jest bardzo cenny i niedostępny dla zwiedzających.

17) La Vega, to największy w Santiago targ z żywnością. To zadaszona hala stojąca obok zabytkowego budynku Mercado Central, w którym jest targ rybny i restauracje.

Ciekawostki o Santiago + zdjęcia: (c) Sadurski.com
Na górnym zdjęciu: gmach Muzeum Sztuk Pięknych

Zobacz też:
> Templo Bahai w Santiago
> Ciekawostki o Chile