Bohaterski kot z USS North Carolina
Czas czytania:2 minut/y, 42 sekund/y
Koty są idealnymi towarzyszami morskich wypraw, sprawdzającymi się na pokładzie niemal w każdej sytuacji. W historii można się doszukać wielu przypadków słynnych podróży z udziałem kotowatych. Na przykład w latach 1983 – 1984 nasz rodak Andrzej Urbańczyk wraz z kotem Myszołowem odbyli rejs dookoła świata. Nic nie było jednak dla kotów takim wyzwaniem, jak ciężka służba na pokładach okrętów, szczególnie w okresie II Wojny Światowej
Amerykański pancernik USS North Carolina (BB-55) był w chwili wejścia do służby (9 kwietnia 1941 r.) najgroźniejszą machiną wojenną na świecie. Jednak z powodu swojej niezwykle skomplikowanej konstrukcji (głównie napędu), przez kilka pierwszych miesięcy swojego istnienia czas spędzał głównie na próbach morskich oraz w suchym doku, gdzie stoczniowcy w pocie czoła starali się usuwać liczne usterki niepoprawnie działającego napędu (występowały m.in. problemy z wibracjami przy marszu z prędkością powyżej 26 w).
Ciekawski kot
W tych okolicznościach pancernik dorobił się niezbyt pochlebnego przydomka „Show Boat”, czyli „Okręt na pokaz”. Ta swoista „klątwa” dotknęła także okrętowego kota, imieniem Meet George. Zyskał złośliwy przydomek „General Electric”, ponieważ ulubionym zajęciem kotka (zamiast tępienia szkodników) była „pomoc” mechanikom z tejże firmy podczas prac przy turbinach, agregatach i przekładniach redukcyjnych pancernika.
Gdy jednak udało się uporać z niedoskonałościami konstrukcji, złośliwe komentarze zniknęły w jednej chwili. USS North Carolina (wraz z bliźniaczym pancernikiem USS „Washington” BB-56) stała się symbolem amerykańskiego panowania na morzach i oceanach podczas II Wojny Światowej. Okręt z wielkim powodzeniem brał udział we wszystkich kluczowych akcjach ofensywnych i zaczepnych przeprowadzonych przez US Navy na Pacyfiku, w latach 1942-1945.
Kot Meet George ranny i odznaczony
Pancernik był w tym okresie kilkukrotnie lekko uszkadzany przez wrogie lotnictwo oraz przez torpedę wystrzeloną z japońskiego okrętu podwodnego. Straty w załodze nigdy jednak nie były duże, choć wśród rannych raz znalazł się także kot Meet George. Kotek został odznaczony kilkoma Gwiazdami Bojowymi za udział we wszystkich kampaniach bojowych okrętu oraz Purpurowym Sercem za odniesioną na służbie ranę. Ponieważ Amerykanie nie mają w zwyczaju dokumentować tego typu ciekawostek, historii Meet George’a dowiadujemy się m.in. z oficjalnej kociej książeczki zdrowia, która niemal cudem zachowała się do dnia dzisiejszego.
Po wojnie
Kilka lat po zakończeniu wojny pancernik trafił do rezerwy, a kot okrętowy zakończył swoją morską karierę w Domu Weterana w Los Angeles. USS North Carolina jest obecnie okrętem-muzeum na Cape Fear koło Wilmington. Oprócz kilku kotów przebywających obecnie na pokładzie (już w całkowicie „luźnym” charakterze), drzemiącego dinozaura strzegą także… stada aligatorów.
USS North Carolina 1944
USS „North CaroliNa” (BB-55) w 1944 roku
Podstawowe dane taktyczno-techniczne: wyporność bojowa – 45504 t; długość – 222,1 m; szerokość – 33,02 m; zanurzenie – 10,82 m; moc napędu – 91497 kW; prędkość – 27 węzłów; pancerz o łącznej masie 15802 t; artyleria – 9 x 406 mm, 20 x 127 mm, 60 x 40 mm, 48 x 20 mm; system kierowania ogniem – zintegrowany system GFCS Mk 38 z RPC (w składzie: 3 główne dalocelowniki, 4 dalocelowniki uniwersalne, 15 dalocelowników przeciwlotniczych, 8 komputerów analogowych Mk-8 i Mk-1A, 26 radarów artyleryjskich, 2 radary obserwacji powietrznej i nawodnej, 2 radary obserwacji nawodnej, systemy WRE/RDF/IFF/TBS)
Tekst: (c) Sławomir J. Lipiecki
rys: Autor, fot: National Archives
