Wszystko o waflach i wafelkach – ciekawostki

Wafle kojarzą się nam najczęściej z wafelkami przekładanymi czekoladą lub inną masą, kupowanymi w sklepach, cukierniach lub wytwarzanymi we własnych domach. W wakacje w wafelkach najczęściej jemy lody (takie wafelki nazywane są kubkami do lodów). Jeśli chcesz dowiedzieć się o nich więcej, zapraszamy do lektury naszych ciekawostek o waflach

Wafle i andruty

1) Wafle, to wyrób cukierniczy w postaci cienkiego, kruchego ciastka. Zwykle mają wytłoczony wzorek (kwadraciki, romby). Najczęściej jest to kilka warstw wafli, przedzielonych masą, które czasami z wierzchu są oblane czekoladą.

2) Choć wafle przekładane masą nazywane są waflami, tak naprawdę są to andruty. Jednak w sklepach na darmo szukać produktu o nazwie andrut. Wszystkie andruty które kupujemy, na opakowaniach mają nazwę: wafel, wafelek, wafel z nadzieniem, itp.

3) Andruty kaliskie, to cienkie, lekko słone cienkie wafle. Były wypiekane od początku XIX wieku w Kaliszu i okolicach. W 2005 r. zostały wpisane na Listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Oblaty i lázeňské oplatky

4) Oblaty, to cieniutkie wafelki (opłatki) w kształcie koła o średnicy 10-20 centymetrów. Niegdyś były słodkie, z dodatkiem wanilii, obecnie są przekładane masami o różnych smakach. Od XIX wieku lub wcześniej znane były na Górnym Śląsku (m.in. w Pszczynie) Oblaty w 2010 r. zostały wpisane na listę produktów tradycyjnych przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

5) Lázeňské oplatky znane są na Słowacji i w Czechach i mają bardzo podobny rodowód jak oblaty. Najczęstsze smaki masy, to smak migdałowy, ajerkoniakowy, waniliowy, orzechowy, czekoladowy, cynamonowy, nugatowy i cytrynowy. W Karlovych Warach (Czechy) można je zjeść na ciepło. Najbardziej znane marki, to Fidorka i Kolonada.

Wafle ryżowe

6) Wafle ryżowe produkowane są z brązowego lub białego ryżu. Zawierają ok. 80 % węglowodanów i mają 380-400 kcal/100 gram. Dzięki przetwarzaniu (ekstruzji) produkt jest łatwostrawny, niestety traci wtedy dużo witamin, minerałów i aminokwasów. Wafle ryżowe mają wysoki indeks glikemiczny (około 65-85). W sklepach można głównie kupić wafle ryżowe z dodatkami (co podwyższa kaloryczność produktu). Te, które zawierają czekoladę, są zaliczane do słodyczy. Zwykle produkt zawiera mniej niż 50% ryżu i szereg dodatków – aromaty, cukier, sól, olej, barwniki.

Jeśli kupować wafle ryżowe, to lepiej te z ryżu brązowego, gdyż zawiera on nieco błonnika, niacyny, magnezu, cynku, miedzi oraz mangan.

Pischinger – torcik z Wiednia

7) Pischinger (piszinger, tort Pischingera), to torcik z okrągłego kształtu wafli przekładanych masą czekoladowo-orzechową, oblany lukrem czekoladowym. W połowie XIX wieku zaczął je wyrabiać wiedeński cukiernik Oscar Pischinger, stąd nazwa produktu. 100 gram pischingera, to 327 kcal.

Wafle – gofry z Belgii

8) Gofry belgijskie, brukselskie (fr. Gaufre de Bruxelles, niderl. Brusselse wafel) zwane też waflami belgijskimi, to gofry z ciasta drożdżowego bez cukru, specjał kuchni belgijskiej.

Nazwa jest myląca – wcale nie pochodzą z Brukseli, ale z Gandawy, innego miasta w Belgii. Maximilien Consael z Gandawy który jako pierwszy je wypiekał stwierdził, że będą się lepiej sprzedawać, jeśli nazwie je goframi belgijskimi. Zaczął je sprzedawać na jarmarkach od 1839 roku, z obwoźnej, luksusowej cukierni „Grand Etablissement Max”. Obecnie w centrum Gandawy przy ul. Goudenleeuwplein 3 jeden z jego potomków prowadzi restaurację „Etablissement Max” i wypieka gofry według oryginalnej receptury.

9) Jest też Gofr z Liège / gofr leodyjski (fr. gaufre de Liège, niderl. Luikse wafel), specjał kuchni belgijskiej. Są to dosyć ciężkie, chrupiące i mocno aromatyczne gofry z gęstego ciasta drożdżowego. Mają zaokrąglone, nierównomierne brzegi.

Według legendy gofr z Liège został wynaleziony w XVIII wieku przez osobistego kucharza księcia-biskupa Liège, który chciał zjeść coś słodkiego i smacznego.

Wprawdzie te gofry można kupić w różnych miejscach Europy (także w Polsce), autentyczny produkt można kupić w punktach gastronomicznych w centrum belgijskiego miasta Liège.

Prince Polo z Polski

10) Prince Polo, to najbardziej znane polskie wafle czekoladowe, które można kupić w wielu krajach. Produkt wprowadziła na rynek w 1955 roku firma Olza SA z Cieszyna, istniejąca pod 1920 roku.

Ogromną sympatię zdobył na Islandii, gdzie jest sprzedawany jako Prins Póló. Prezydent Islandii Ólafur Ragnar Grímsson po przybyciu do polski w 1999 roku powiedział: „Całe pokolenie Islandczyków wyrosło na dwóch rzeczach – amerykańskiej coca-coli i polskim Prins Polo”. Gdy w 1982 r. w islandzkich sklepach wyczerpał się zapas Prins Polo, informacja trafiła na okładkę poczytnej gazety.

Kolejne ciekawostki o waflach

11) Z czego robione są wafle do lodów? Zazwyczaj przyrządzone są z mąki pszennej, cukru i tłuszczu roślinnego. Niektórzy dodają jaja i mleko w proszku, często mają też w składzie spulchniacze i barwniki.

12) Średniej wielkości wafel do lodów (rożek) waży 4 g i ma 17 kcal.

13) Angielskie słowo waffle wcale nie oznacza wafla, ale gofra.

14) 100 gram wafli suchych ma 396 kcal.

15) Szukając producentów wafli w Polsce, można natrafić na firmy oferujące głównie wafle do lodów. Obecnie produkowane są m.in. kolorowe wafle do lodów. Są wafle wysokocukrowe i z mniejszą ilością kalorii.

16) Przykładowe nazwy wafelków, jakie można kupić w polskich sklepach: Prince Polo, Grześki, Knoppers, Góralki, Familijne, CzekoWafel, Wafelek WW, Dr Gerard.

Ciekawostki o waflach: (c) Sadurski.com

Link na tej stronie, reklama w Sadurski.com? Napisz do nas

Zobacz też:
> Ciekawostki o piernikach
> Obwarzanki
> Torty
> Pączki