Goethe ciekawostki
Czas czytania:5 minut/y, 3 sekund/y
Johann Wolfgang von Goethe ciekawostki najważniejsze informacje o Goethe, w skrócie. Życiorys, cytaty
Goethe – z czego słynie
1) Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832), to najwybitniejszy przedstawiciel literatury niemieckiej. Dramaturg, prozaik, uczony, polityk, wolnomularz.
2) Goethe, to prekursor romantyzmu. Obok Fryderyka (Friedricha) Schillera (1759-1805), jest czołowym przedstawicielem klasycyzmu weimarskiego (Weimarer Klassik), epoki w literaturze niemieckiej.
3) Jest autorem słynnej “Ody do młodości” (An die Freude). Ten poemat napisał w listopadzie 1786 r., a ukazał się drukiem w 1803 roku. Oda spodobała się Beethovenowi (1770-1827), skomponował do niej muzykę i włączył do swojej IX symfonii. Utwór stał się słynny i w połowie XX wieku był brany pod uwagą jako hymn Niemiec. Przegrał jednak z “Das Lied der Deutschen”, obecnym hymnem tego państwa.
Dodajmy, że muzyka “Ody do młodości” z innym tekstem, autorstwa Mary Bloom, była hymnem narodowym Rodezji od 1974 do 1980 roku czyli końca istnienia tego państwa. I jest do dziś wykorzystywana przy różnych okazjach.
Goethe – życiorys
4) Wolfgang von Goethe urodził się 28 sierpnia 1749 we Frankfurcie nad Menem (Niemcy).
5) W 1770 ukazał się jego pierwszy zbiór poezji “Annette”. Nie podpisał go swym nazwiskiem. Prawie wszystkie swoje młodzieńcze dzieła zniszczył, poza komedią “Współwinni”.
6) Pod koniec sierpnia 1771 r. Goethe został we Frankfurcie dopuszczony do wykonywania zawodu prawnika. Jednak kilka miesięcy później zrezygnował z kariery prawniczej.
7) Goethe ukończył studia prawnicze w Lipsku i Strasburgu. W 1775 r. osiadł w Weimarze, w którym mieszkał do końca życia.
8) Po przerwaniu studiów chorował i przez półtora roku (1768–1770) mieszkał z rodzicami. Napisał wtedy komedię kryminalną i zainteresował się mistyką, alchemią oraz badaniami nad duszą.
Wielka kariera Goethe
9) Od połowy 1776 r. Goethe został ważną osobą na dworze księcia Carla Augusta (władcy Księstwa Saksonii-Weimar). Zarządzał wieloma ważnymi sprawami administracji państwowej, można wręcz powiedzieć, że był premierem rządu.
10) Dzięki księciu w kwietniu 1782 r., Goethe od cesarza uzyskał tytuł szlachecki. Odtąd w nazwisku mógł używać: von Goethe.
11) W 1783 r. został przyjęty do zakonu iluminatów. Otrzymał od nich imię Abaris.
12) Weimarze w 1788 r. Goethe poznał 23-letnią Christianę Vulpius. Zamieszkała u niego, wraz z częścią rodziny. W grudniu 1789 r. urodził się ich syn August. Goethe i Christiana wzięli ślub po 18. latach. W tym związku narodziło się pięcioro dzieci.
13) Duży wpływ na jego twórczość wywarła 2-letnia podróż do Włoch (1791-1817), gdzie poznał m.in. Fryderyka Schillera.
14) W latach 1814-1815 Goethe brał udział w Kongresie wiedeńskim (1814/1815), jako przedstawiciel księcia Karola Augusta.
15) Johann Wolfgang von Goethe zmarł 22 marca 1832 r. w Weimarze na zapalenie płuc, 16 lat po śmierci żony. W ostatnich chwilach towarzyszyła mu synowa Ottilie von Goethe. Jego ostatnie słowa, to: „Więcej światła!”. Na własne życzenie, pochowano go w Weimarze obok grobu Schillera.
Goethe – ciekawostki
16) Jak wszyscy pobierający wtedy nauki, oprócz kilku przedmiotów szkolnych, w młodości Goethe uczył się języków obcych (łacina, greka, francuski, angielski, hebrajski), także tańca, jazdy konnej i szermierki. Lubił rysować, natomiast raczej nie lubił muzyki.
17) W 1763 roku 7-letni wtedy Goethe był na widowni podczas koncertu Mozarta (1756-1791).
18) Gdy otrzymał informację o samobójstwie przyjaciela Karla Wilhelma Jerusalema (zrobił to, bo zakochał się w mężatce), Goethe napisał powieść “Cierpienia młodego Wertera” (Die Leiden des jungen Werther), dodając elementy z własnego życia (uczucie do Lotty czyli Charlotte Buff.
19) We wrześniu 1786 r. 37-letni Goethe wyjechał do Włoch. Wśród miast które odwiedził, był Rzym. Tu zamieszkał przy ulicy Via del Corso 18. Obecnie w tym domu jest Casa di Goethe, muzeum jemu poświęcone.
20) Wracając z Włoch do Niemiec, Goethe zatrzymał się na kilka dni w Szwajcarii. Tu napisał wprowadzenia do napisanego potem dramatu Faust.
21) Po śmierci Schillera (9 maja 1805 w Weimarze) pochowano go na cmentarzu św. Jakoba w Weimarze. 21 lat później (1826) jego szczątki przeniesiono do biblioteki księżnej Anna Amalia Bibliothek. Goethe wykradł stąd czaszkę Schillera i patrząc na nią napisał wiersz “Bei Betrachtung von Schillers Schädel”.
Goethe i Polska
22) We wrześniu 1790 Goethe pojechał na 8 dni do (obecnej) Polski. Był w Tarnowskich Górach (Tarnowitz), Krakowie, Wieliczce, Częstochowie i Wrocławiu. Potem też odwiedzi Dolny Śląsk i ziemię kłodzką. W księdze pamiątkowej kopalni w Tarnowskich Górach pozostawił wpis. Zajazd, w którym zatrzymał się tutaj, obecnie dziś nosi nazwę Dworku Goethego.
Goethe i Mickiewicz
23) Adam Mickiewicz znał twórczość Goethego i Schillera, a nawet dokonywał tłumaczeń ich utworów, np. Kennst du das Land (Znasz-li ten kraj) Goethego. W liście do Józefa Jeżowskiego napisanym w 1820 r. w Kownie, napisał: “Schiller jest od dawna moją jedyną i najmilszą lekturą”.
W 1829 roku Adam Mickiewicz odwiedził Weimar z poetą i pamiętnikarzem Antonim Edwardem Odyńcem, podczas ich dwuletniej podróży do Niemiec. 19 sierpnia 1829 r. doszło do spotkania (obecnie nazywanego historycznym) młodego Adama Mickiewicza i Goethe (miał wtedy 80 lat).
Rozmawiali po francusku. Goethe znał twórczość Mickiewicza, czytał fragmenty jego “Konrada Wallenroda” w języku niemieckim, drukowane w czasopismach. Potem był uroczysty obiad w którym uczestniczyło kilkanaście osób. Między Mickiewiczem a Goethe siedziała Otylia Goethe, jego żona. Przekonała Mickiewicza, aby został w Weimarze na dłużej. 29 sierpnia były 80. urodziny Goethego, a nazajutrz prapremiera 1 części Fausta, które widział Mickiewicz. Nazajutrz francuski rzeźbiarz David d’Angers, również obecny na spektaklu, na zamówienie Goethego wykonał portret Mickiewicza. Polski poeta otrzymał ten portret jako prezent, wraz z piórem oraz specjalnie napisaną przez Goethego dedykacją – wierszem “Am acht und zwanzigsten August 1826”. W tłumaczeniu na polski, brzmiało to:
„Poecie w darze, co się doskonali
I naszą przyjaciółkę trafnie z humorem chwali”.
(Przyjaciółką była pianistka Maria Szymanowska, która poleciła Goethemu spotkanie z Mickiewiczem).
Goethe – cytaty
24) Talent rośnie w samotności, charakter wśród ludzi.
25) Mamy dość czasu, jeśli wykorzystujemy go właściwie.
26) Kto ma uszy, ten słucha, kto ma pieniądze, ten je wydaje.
Johann Wolfgang von Goethe ciekawostki (c) Sadurski.com
Inne ciekawostki:
> Benjamin Franlin
> Jan Gutenberg
> Charlie Chaplin
